Growing up in Ghor province, Bakht Zamina had always enjoyed singing. When her family moved to Kabul during a period of women’s liberation in urban areas in Afghanistan, it gave Bakht Zamina an opportunity to realize her dream of singing on a stage. She rose to fame when she was barely 20 years old and became one of a handful of women singing and showing her face on the National Radio Television of Afghanistan (now, RTA). Bakht Zamina was beloved and often performed at concerts and political events in Kabul.
Her fans were shocked when one morning in 1981, they learned of Bakht Zamina’s mysterious murder. The night before the murder, Bakht Zamina had performed pro-government songs at an event for the Ministry of Interior. Her family and many of her fans claimed that she had been poisoned for the political content of her songs and for her support of Afghanistan’s communist government at the time, but little has been confirmed about how and why Bakht Zamina lost her life. Now a fixture of cultural memory in Afghanistan, Bakht Zamina left behind two daughters and dozens of moving songs about love and patriotism.
بخت زمینه
بخت زمینه که در ولایت غور بزرگ شده بود همیشه از آواز خواندن لذت می‌برد. وقتی که خانواده‌ی او در یک دوره‌ی آزادی برای زنان در مناطق شهری افغانستان به کابل کوچ کردند، بخت زمینه فرصت این را پیدا کرد که به صورت حرفه‌ای آوازخوانی کند. وقتی بخت زمینه بیست ساله بود، یکی از انگشت شمار زنانی بود که آواز می‌خواند و سیمایش در پرده‌ی تلویزیون ملی افغانستان ظاهر می‌شد. او به سرعت به شهرت رسید و در کنسرت‌ها و برنامه‌های سیاسی در کابل آواز می‌خواند و محبوب دل‌ها بود.
وقتی یک روز صبح در سال ۱۹۸۱، مردم از قتل مرموز و ناگهانی بخت زمینه مطلع شدند، شهر کابل شوکه شد. شب قبل از قتلش، بخت زمینه در مراسمی در وزارت داخله ترانه‌هایی در طرفداری از دولت اجرا کرده بود. خانواده و بسیاری از طرفدارانش ادعا کردند که بخت زمینه به دلیل محتوای سیاسی سرود‌هایش و به دلیل حمایت از دولت کمونیستی افغانستان در آن زمان مسموم شده بود، اما در مورد چگونگی و دلیل قتل بخت زمینه معلومات تثبیت شده در دسترس نیست. از بخت زمینه، که اکنون به خاطره‌ای در تاریخ هنری افغانستان تبدیل شده است، دو دختر و ده‌ها سرود درباره عشق و میهن‌پرستی به جا مانده اند.